اشکال: عمل به «احتیاط»، توهین به تلاشهای فقهاست. /
طرح اشکال: اگر عمل به احتیاط، که در برنامهی تربیتی منهاج فردوسیان تبلیغ و توصیه میشود، رایج گردد، تلاشهای فراوان و زحمات بسیار زیاد فقهای عظام و مراجع معظم تقلید، در طول غیبت کبری، به نحوی نادیده گرفته شده و به آن توهین میگردد. مثلاً بحثهای مفصل فقها و علما در بارهی موسیقی ـ که منجر به نوشته شدن دهها کتاب و مقاله شده ـ را با یک عبارتِ کوتاهِ «نواختن و گوش دادن موسیقی، ممنوع است» به حاشیه میرانند. یعنی کسی که بخواهد احتیاط کند، هیچگونه نقطهی ابهامی در احکامش نخواهد داشت و تلاشهای فقهای عظام برای رفع نقاط کور، بیثمر جلوه خواهد کرد.
جواب: انتخاب کردن نزدیکترین فتوا به احتیاط،
اولاً: توهین به فقها نیست.
ثانیاً: نادیده گرفتن تمام تلاشهای علمی آنان نیست.
ثالثاً: فقط استفاده نکردن از قسمتی از تلاشهای علمیشان است نه تمام تلاش عملیشان.
به عبارت دیگر، عمل به احتیاط به جای تقلید از فقیه خاص، مایهی توهین به صاحبان سایر فتاوا نیست ولی تلاشهای غیر لازم فقها و اصولیین را بدون استفاده میگذارد.
نظرات شما عزیزان:
:: برچسبها: حاج فردوسي, منهاج فردوسيان, قرآن, عرفان, اسلام ناب, تشيع خالص, سير و سلوک, سير الي الله, معرفت, معرفة الله, قاضي, علامه طباطبايي, علامه طهراني, منهاجي, نقد منهاج فردوسيان, اشکالات منهاج فردوسيان, اشکال حاج فردوسي, ظهور, امام زمان, امام عصر, بهجت, آيت الله بهجت, سيد هاشم حداد, پناهيان, محمد شجاعي, مرکز نشر, آيت الله, تصوف, صوفي, رسم الخط, قرآن, القرآن العظيم, القرآن العزيز, القرآن المجيد, رسم الخط حاج فردوسي, رسم الاملاء,